Ο αμίαντος υγειονομική «βόμβα» σε πόλεις και χωριά της Ηπείρου!

 Υγειονομική «βόμβα» αποτελεί ο αμίαντος ή ελενίτ όπως αλλιώς ονομάζεται, καθώς εδώ και πολλά χρόνια έχει αποδειχθεί πως προκαλεί καρκίνο και η χρήση του έχει απαγορευθεί από την Ε.Ε..

Παρόλα αυτά, ακόμα τον συναντάει κανείς σε όλη τη χώρα. Από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρούνται τα Γιάννενα και τα χωριά της Ηπείρου, όπου παραμένουν και σήμερα στέγες, καμινάδες, σωλήνες και άλλες κατασκευές από αμίαντο. Στην πόλη μας εξάλλου, δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα χρήσης του συγκεκριμένου υλικού από εκείνο του παλιού σταθμού του Υπεραστικού ΚΤΕΛ!

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Τα Νέα» σε σχετικό ρεπορτάζ, ο αμίαντος συνδέεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για το οποίο καμία άλλη καρκινογόνος ουσία δεν είναι υπεύθυνη. H μικροσκοπική του υφή είναι λεπτές ίνες που μοιάζουν με αιχμηρές βελόνες και διαπερνούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, δημιουργώντας πλάκες πάνω στη μεμβράνη που τον επικαλύπτει μέσα στη θωρακική κοιλότητα. Μετά την εισπνοή, οι ίνες αυτές δεν αποβάλλονται και ούτε ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τις απορροφήσει. Έτσι, παραμένουν «σφηνωμένες» στο αναπνευστικό σύστημα, στο οποίο ασκούν φλεγμονώδη και καρκινογενετική επίδραση επί δεκαετίες.

Θνησιμότητα στην Ήπειρο

Σημαντική αύξηση των θανάτων από κακόηθες μεσοθηλίωμα, τον καρκίνο που οφείλεται στον αμίαντο, κατέγραψε η πρώτη εμπεριστατωμένη έρευνα σε βάθος 32 ετών (1983 – 2015), η οποία πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Συγκεκριμένα, όπως διαπιστώθηκε, την εικοσαετία 1983 – 2003 έχασαν τη ζωή τους 223 άνθρωποι, ενώ την περίοδο 2004 – 2015 καταγράφηκαν άλλοι 455 θάνατοι. Μία άλλη άκρως σημαντική παράμετρος από την μελέτη ήταν και το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα για την περίοδο 2004 – 2015 κι εδώ η Ήπειρος… ξεχωρίζει με αρνητικό φυσικά τρόπο!

Συγκεκριμένα, το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνο που προκαλεί ο αμίαντος βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ενώ ακολουθεί στη δεύτερη θέση η Ήπειρος και έπονται Πελοπόννησος, Μακεδονία και Θράκη, Κρήτη και Θεσσαλία.

Άργησε η απαγόρευση

Το πρόβλημα και στη χώρα μας αλλά και διεθνώς επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι η απαγόρευση της χρήσης αμιάντου ήρθε αργά. Δηλαδή, ενώ διεθνώς η καρκινογόνος δράση του αμιάντου ήταν γνωστή από τα μέσα του 20ού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση καθυστέρησε, υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαν και εμπορεύονταν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η χρήση παρότι ήταν γνωστός ο μεγάλος κίνδυνος.

Στο ερώτημα τι έχει γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για να αποξηλωθεί ο αμίαντος από τo μεγαλύτερο ποσοστό των δημόσιων κτιρίων και αμέσως μετά των βιομηχανικών, με την οικονομική κρίση, ωστόσο, να βάζει φρένο και σε αυτή στη διαδικασία.

Κάπως έτσι και στην περιοχή μας, αν κανείς κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά, θα εντοπίσει σήμερα αρκετά κτίρια με στέγες από ελενίτ, χωρίς να υπολογίζονται σωλήνες, λέβητες, θερμομονώσεις και άλλα αντικείμενα που επίσης «κρύβουν» μέσα τους το επικίνδυνο υλικό.

Ο παλιός σταθμός ΚΤΕΛ

Στα Γιάννενα μέχρι πρόσφατα τμήμα της Λαϊκής Αγοράς Αγίας Μαρίνας ήταν σκεπασμένο με στέγες αμιάντου, ενώ το πιο κραυγαλέο παράδειγμα κτιρίου με αμίαντο είναι εκείνο του παλιού σταθμού του Υπεραστικού ΚΤΕΛ (κτίριο με το οποίο, όπως έχει διευκρινίσει η Διοίκησή του, το Υπεραστικό ΚΤΕΛ δεν έχει καμία ιδιοκτησιακή σχέση).

Η επικίνδυνη στέγη έκτασης δεκάδων τετραγωνικών μέτρων παραμένει στο συγκεκριμένο κλειστό σήμερα κτίριο δεκαετίες ολόκληρες παρά τις κατά καιρούς επισημάνσεις για την επικινδυνότητά της, ειδικά καθώς βρίσκεται απέναντι ακριβώς από το 1ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων (παλιά Ζωσιμαία Σχολή) στο οποίο φοιτούν εκατοντάδες παιδιά!

Στέγες με ελενίτ συναντά κανείς ακόμα και σε αρκετές κτηνοτροφικές  εγκαταστάσεις στο Λεκανοπέδιο αλλά και σε πολλά χωριά τόσο του Νομού Ιωαννίνων, όσο και των γειτονικών Νομών. Μάλιστα, στον Ωρωπό Πρέβεζας εκατοντάδες κάτοικοι ζουν σήμερα κυριολεκτικά μέσα στον αμίαντο (!), καθώς κατοικούν σε σπίτια που κατασκευάστηκαν με το συγκεκριμένο υλικό από τη ΜΟΜΑ επί δικτατορίας, όταν στον οικισμό μεταφέρθηκαν κάτοικοι γειτονικών χωριών τα οποία καταστράφηκαν από κατολισθήσεις.

Πώς θα απαλλαγούμε

Είναι λοιπόν σαφές ότι πρέπει να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να απαλλαγούμε ως χώρα από τον αμίαντο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διενεργούνται επιθεωρήσεις για τον εντοπισμό αμιάντου και επειδή η αφαίρεσή του έχει ένα κόστος, ορισμένοι προτείνουν τη δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης για την αντικατάσταση των κατασκευών με το συγκεκριμένο υλικό. Κάπως έτσι, οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων που συνδέονται με τον αμίαντο μπορούν να μειωθούν σημαντικά.

Πηγή: proinoslogos.gr